Do you believe in heaven?

Bella

Odchodzę.
Wiem, wiem przepraszam. Jestem beznadziejna. Nawet nie napisałam jednej porządnej notki, a już sie zmywam. Jest mi bardzo, bardzo przykro i żeby choć trochę odkupić swoje winy to jednak coś dla was napiszę. Nawet po odejściu na blogu znajdzie się NOTKA. To będą moje uroczyste przeprosiny.
Kończę z pisaniem. Bo muszę.
Wiem, że pewnie Ci, którzy mogli cieszyć się moją twórczością (np. na poprzednich blogach) nie zrozumieją mojej decyzji.
Sama źle się z tym czuję.
Ale teraz już wiem, że ten dar - dar pisania - to prawdziwe przekleństwo. Naprawdę. Nie lubię tego co robię. A już na pewno nie kocham. Więc znikam z internetowego świata (może nie zna zawsze). Bo mam już 16 lat i muszę podjąć pewne decyzje.
Nie będę już Bellą. Tylko Patrycją - bo ona jest prawdziwa.
To PRAWDZIWA ja.
Żałuję, że nie zdążyłyśmy się lepiej poznać.
Więc może kilka rzeczy o mnie:
kocham biologie i chemie, nienawidzę polaka, muzyki i religii
marzę, żeby iść na medycynę
marzę aby zostać chirurgiem

Nie jestem aż taka okropna.
Może trochę samolubna, bo w końcu jedynaczka.
Więc stawiam pytanie - Wierzycie w niebo?
Bo jeśli tak, to właśnie tam się spotkamy.

dotte

te ostatnie zdania mnie rozwaliły Oo. albo i przeraziły. bardziej adekwatnym pytaniem byłoby czy wierzymy w piekło, bo, mimo wszystko, ludzie wciąż powtarzają, że 'we all go to hell' i te sprawy (;
aczkolwiek rozumiem Twoją decyzję, skoro odchodzisz zupełnie z blogowego świata. sama ostatnio o tym myślałam, bo wena poszła w siną dal, ale jest drobna różnica między Tobą a mną - mianowicie ja kocham pisać, i to jedynie jeszcze mnie tu trzyma.

powodzenia życzę ^^ Smile

maddie.

szegnaj. krótko byłaś, ale tak czy siak będziemy tęsknić. ;3
i wcale nie jesteś beznadziejna, Patrycjo. rób to, co kochasz.

pooooowodzenia. <3

Vela

nienawidzę pożegnań, bo są ckliwe i nudne.
powitań też nie lubię.
wolę takie małe wspominanie przeszłości.
a więc.
dla mnie zawsze będziesz Bellą.
pokręconą, inną, niepasującą do świata, a przynajmniej nie do tego realnego.
w każdym razie, dziwie mi będzie pisać bez Ciebie, bo zawsze pisałyśmy razem, wymyślałyśmy razem i cieszyłyśmy się z tego razem.
szkoda będzie.
a i tak nigdy nie będziesz Patrycją, tylko starą, dobrą Bellą. ;*